๑. ออกุสตุส ( Augustus) ๓๐ ปีก่อน ค.ศ.-ค.ศ.๑๔ นับเป็น “ ยุคทองของโรม ” ๒. ทิเบริอุส ( Tiberius) ค.ศ. ๑๔-๓๗ เพิ่มอำนาจจักรพรรดิและลดอำนาจของสภาราษฎร ๓. คลอดิอุส ( Claudius) ค.ศ. ๔๑-๕๔ ได้ปกครองภาคใต้ของอังกฤษ และเผยแพร่ขนบธรรมเนียมประเพณี วรรณคดี และภาษาของโรมันไปสู่ประเทศนั้น นอกจากนี้ยังยินยมให้มีตัวแทนจากมณฑลอื่น ๆ เข้าร่วมประชุมสภาซีเนท นับว่าเป็นการรวมที่ได้ผลวิธีหนึ่ง ๔. เนโร ( Nero) ค.ศ. ๕๔-๖๘ เป็นจักรพรรดิที่โหดเหี้ยมมาก เพราะทรงฆ่าพระมารดา , พระอนุชา , ชายา ๒ องค์ รวมทั้งพระอาจารย์ของพระองค์เองคือ เซเนคา ปรัชญาเมธีผู้มีชื่อเสียงท่านหนึ่ง รวมทั้งเป็นผู้ที่ทำการจุดไฟเผากรุงโรมเพียงเพื่อความบันเทิงของตัวเอง ป้ายความผิดให้พวกคริสเตียน และประหารชีวิตเสียเป็นจำนวนมาก ในปลายรัชสมัยของพระองค์ได้เกิดจลาจลขึ้นในโรม จักรพรรดิเนโรปลงพระชนม์พระองค์เอง ใน ค.ศ. ๖๘ นับเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์จูเลียน ๕. เวสปาเชียน ( Vespasian) ค.ศ. ๖๙-๗๙ เดิมเป็นแม่ทัพที่ปราบปรามจลาจลในโรมตอนปลายสมัยเนโรได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิราชวงศ์เลเวียน งานชิ้นสำคัญคือโคลอสเซียม ...